​

Het is in de publieke ruimte dat die ongelijkheden aan het licht komen en zelfs versterkt worden. Wie voelt zich welkom in een plek waar geen herkenningspunten zijn? Overheidscommunicatie is de boodschap -pun intended- maar laten we vooral alle bevolkingsgroepen aan tafel krijgen als we daadwerkelijk betere steden willen (herop)bouwen. Vertegenwoordiging is cruciaal. En oververtegenwoordiging nefast. De oververtegenwoordiging van mannen aan het roer en bij evaluatie van initiatieven en overheidsbeleid op het gebied van stedenbouw staat het ontstaan van een feministisch en inclusief stedenbeleid in de weg.  

 

Women In Urbanism is precies om deze reden ontstaan.  Wij nemen de rol op van uitdager, facilitator en verbinder. In het kader van de VN Sustainable Development Goals creëren we een internationaal leernetwerk en -platform, en een lokale community van zij die de stedelijke omgeving beleven -positief of negatief- en zij die deze omgeving mee vorm geven. De input die hieruit vloeit resulteert in verdere denkwerk tijdens een reeks conferenties, met, voor en door vrouwen. De bottom-up benadering is eigen aan heel het project, zo bepalen we samen de belangrijkste problemen die verdieping verdienen. Aansluitende Hack- en Creathons zijn hiervoor de ideale instrumenten. Op het niveau van de Brusselse regio, om te beginnen, ontwikkelen we zo samen oplossingen die dan in concrete beleidsaanbevelingen en -tools verschijnen.

 

Hoe? Meten is weten. Daarom is een baseline studie naar de huidige genderongelijkheid in de regio Brussel de eerste stap. We brengen vrouwen uit het beroepsveld samen, maar betrekken ook de meisjes en vrouwen die de ongelijkheid van onze publieke ruimte dagelijks ervaren. Een safe space, zeg maar. We creëren een Gender Impact Assessment Tool om het effect van gender mainstreaming op het verminderen van genderongelijkheid in de stedelijke ruimte te testen. Ten slotte zullen we ook genderbewuste indicatoren ontwikkelen die zijn toegesneden op elke stakeholder om veranderingen te meten en het effect over een periode van +3 jaar te testen. Dergelijke indicatoren zijn belangrijk om aan te tonen wat mogelijk en meetbaar. Pas dan kunnen we praten over wijzigingen in de stadsplanning en -ontwerp en zo barrières opheffen en inclusie mogelijk maken.

​

 

​

​